Cewka gaszenia KUBOTA Z482
W ofercie cewka gaszenia, elektromagnes do pomp wtryskowych. Wszystkie cewki gaszenia do silnika dwucylindrowego silnika KUBOTA Z482 Diesel dostępne od ręki, z naszego magazynu.
Cewka gaszenia do pompy wtryskowej ma za zadanie gasić silnik pracujący w maszynach rolniczych, budowlanych i przemysłowych.
W ofercie wszystkie rodzaje elektromagnesu do pomp wtryskowych KUBOTA Z482. Wszystkie wersje cewki gaszenia dostępne u nas na magazynie. Silnik Kubota Z482 znalazł zastosowanie w wielu maszynach rolniczych oraz budowlanych. Najczęściej pracuje w lekkich koparkach, traktorach oraz agregatach chłodniczych.
Oprócz elektromagnesu pomp wtryskowych do silnika KUBOTA Z482 sprzedajemy także inne części np.: termostaty, głowice, bloki silnika, pompy paliwa, tłoki, tuleje itp.
W razie jakichkolwiek pytań skontaktuj się z nami.
Czy wiesz że…
Ustalanie wartości parametrów skrawania odbywa się w kolejności: głębokość skrawania g, posuw p, szybkość skrawania v. Postępowanie takie zapewnia uzyskanie największej wydajności obróbki (wyrażanej w mmVs). Głębokość skrawania g należy przyjmować możliwie największą, a więc równą naddatkowi. Jeżeli jednak naddatek jest bardzo duży, należy go zdjąć w kilku przejściach. Głębokość skrawania g dla stosowanych w praktyce sposobów obróbki wynosi od kilku setnych mm - przy obróbce gładkościowej do kilkunastu mm - przy obróbce zgrubnej, przy wierceniu i niektórych odmianach frezowania może osiągnąć jeszcze większe wartości (przy wierceniu w pełnym materiale g). Posuw p zależy głównie od rodzaju narzędzia. Na przykład przy obróbce otworów posuw stosowany podczas wiercenia jest mniejszy niż podczas dokładnej obróbki rozwiertakiem. Natomiast dla już określonego narzędzia posuw przeważnie zależy od wymaganej chropowatości powierzchni, przy czym wzrostowi posuwu odpowiada wzrost chropowatości, Toteż przy obróbce zgrubnej stosuje się duże posuwy, natomiast przy obróbce dokładnej i gładkościowej - małe i bardzo małe. Dopiero w ostatniej kolejności ustala się okresową szybkość skrawania v. Zależy ona od założonego okresu trwałości ostrza i od przyjętych uprzednio wartości głębokości skrawania g i posuwu p. Wyznacza się ją z wzoru empirycznego (podanego poprzednio) lub z tablic. Szybkość skrawania przy obróbce wiórowej materiałów metalowych przeważnie mieści się granicach 20 ~ 150 m/min. Przy szlifowaniu (obróbka ścierna) szybkość skrawania v jest zdecydowanie większa niż przy obróbce wiórowej i wynosi zazwyczaj kilkadziesiąt m/s. W przypadku gdy ruch główny jest ruchem obrotowym, po określeniu v - znając średnicę przedmiotu (np. przy toczeniu) lub średnicę narzędzia (np. przy frezowaniu) - oblicza się prędkość obrotową nastawianą na obrabiarce.